Veelgestelde
vragen

De productie van ethyleen gebeurt vandaag op twee manieren: op basis van ethaan en op basis van aardolie (nafta). Vandaag is nafta de meest gebruikte grondstof in Europa. Project ONE zal echter  werken op basis van ethaan, een bijproduct van aardgas.

Professor en bio-ingenieur Dirk De Vos legde het verschil uit aan VRT Nieuws Laat

Ethaan is vandaag de meest efficiënte grondstof voor de productie van ethyleen. Dat komt omdat de moleculaire structuur van ethaan al goed deze van ethyleen benadert. Nafta is minder selectief voor ethaan: bij het kraken ervan komen veel meer bijproducten vrij. Voor de productie van 1,45 miljoen ton ethyleen verbruikt onze cracker 1,9 miljoen ton ethaan, terwijl een naftacracker 4,8 miljoen ton nafta nodig heeft. Dat is meer dan het dubbel.

Bovendien moet ruwe aardolie heel wat raffinagestappen ondergaan alvorens het als nafta kan worden gebruikt. Ethaanproductie, zoals in Project ONE, stoot onder meer daarom minder dan de helft van de CO2 uit in vergelijking met het nafta-gebaseerde alternatief.

Om de chemische reactie van het kraken op gang te brengen, heb je veel warmte en dus energie nodig.  Project ONE zal deze energie halen uit de waterstof die automatisch vrijkomt bij het kraken van ethaan. Daarmee kunnen we al 60% van de warmte-behoefte invullen. In aardolie zitten er gemiddeld maar 2 waterstofatomen per koolstof, in ethaan zijn dat er 3. In een naftakraker zal je dus altijd een deel van de aardolie moeten opofferen als brandstof om het kraakproces mogelijk te maken. Met ethaan kies je dus voor het meest energie-efficiënte productieproces en dat draagt bij tot de veel lagere CO2-emissies.

INEOS heeft zelf ook naftakrakers die een belangrijke rol spelen voor de circulaire economie met chemische recyclage en biogebaseerde grondstoffen. Voor de productie van pure ethyleen zijn naftakrakers echter niet zo efficiënt als de Project ONE ethaankraker, dus is die de beste en meest milieuvriendelijke manier om pure ethyleen te produceren. Laten we het daarom in plaats van over een “fossiele lock-in” eens over een “nafta lock-in” hebben. De ethaankraker van Project ONE zal de markt herschikken, omdat hij CO2 duurder maakt voor de oudste en meest vervuilende installaties.

Het ethaan voor Project ONE is een bijproduct van schaliegas.  In de Verenigde Staten heeft schaliegasontginning ervoor gezorgd dat de regio zelfvoorzienend is geworden voor energie. Het ethaan wordt onttrokken aan het aardgas: dat is nodig om het gas geschikt te maken om er bijvoorbeeld mee te kunnen verwarmen.  Vroeger werd het ethaan om die reden ter plaatse afgefakkeld, tot men inzag dat het nuttig kan worden ingezet in de chemiesector.

INEOS haalt ook ethaan uit de Noordzee, maar er is niet genoeg aanbod om aan de Europese vraag te voldoen. Daarom importeren we ethaan uit de VS voor Project ONE, waar het overvloedig aanwezig is. De VS is in deze politieke context het beste alternatief voor ethaan van buiten Europa.